De Wet natuurbescherming is ingesteld om dier- en plantensoorten die in het wild voor komen te beschermen. Iedere aannemer die werk uitvoert dat effect heeft op beschermde dier- en plantensoorten die onder de Wet natuurbescherming vallen, heeft met de wet te maken.
Gemeenten, maar ook brancheorganisaties als de VHG, hebben veelal gedragscodes opgesteld (goedgekeurd door de Provincie / Minister) die de Wet natuurbescherming concretiseren aan de hand van stappenplannen en voorschriften. Het opstellen van een dergelijke gedragscode is voor opdrachtgevers echter geen wettelijke verplichting. En het werken met deze goedgekeurde gedragscodes is voor aannemers wettelijk gezien geen verplichting. Het kan voor een aannemer wel verstandig zijn om te werken conform een dergelijke gedragscode. Het voordeel hiervan is dat de aannemer in beginsel geen ontheffing hoeft aan te vragen voor het uitvoeren van werkzaamheden.
In verschillende gedragscodes wordt het certificaat flora en fauna genoemd. Een dergelijk certificaat kan behaald worden door een opleiding te volgen bij een opleidingsinstituut. Dit certificaat is een middel om aan te kunnen tonen dat (een deel van) het personeel ter zake de omgang met flora en fauna deskundig is. Een dergelijk certificaat kent evenwel geen wettelijke grondslag. Het werken met zo’n certificaat is dan ook geen wettelijke verplichting,
Kortom, het werken met gedragscodes en het beschikken over een flora en fauna certificaat zijn geen wettelijke verplichtingen. Het maakt daarbij geen verschil of het gaat om werken in de openbare ruimte of op particulier grondbezit.